De strip van Anton Dingeman in de Trouw van 29 september ging over de ruimtereizen die Elon Musk binnenkort wil gaan organiseren, met als doel Mars te koloniseren. In de strip kwamen marsbewoners hun beklag doen bij de mensen, omdat ze geen asielzoekers wilden ontvangen. De mensen verdedigden hun kolonisatiedrang door op te merken dat het feit dat ze één keer een planeet naar de gallamiezen hebben geholpen niet betekent dat ze dat altijd doen.

Deze strip inspirereerde mij tot de onderstaande reactie. Helaas kon ik de oorspronkelijke strip niet terugvinden en heb ik er geen foto van gemaakt – wie weet komt dat ooit nog eens.

Het enthousiasme waarmee de gedachte aan ruimte-koloniën door sommigen wordt onthaald, wordt door Anton Dingeman in de Trouw van vanochtend (29 september) in een fraai perspectief gezet. Natuurlijk staan eventuele huidige Marsbewoners niet te springen om menselijke kolonisten met open armen te ontvangen. Wie zit er te wachten op representanten van een soort die zijn eigen nest dusdanig heeft bevuild, dat het niet alleen voor hemzelf maar ook voor vele andere soorten onbewoonbaar dreigt te worden, zonder de garantie dat deze historie zich niet zal herhalen? De wens om op zo’n kort mogelijke termijn onze toekomst buiten de aarde te zoeken doet denken aan een sprinkhanenplaag die, nadat ze alle beschikbare grondstoffen in één gebied hebben opgesoupeerd, naar een ander, nog onaangetast gebied emigreert om daar hetzelfde te doen. Het zou beter zijn het geld, de tijd en het enthousiasme in te zetten om eerst de problemen hier te adresseren en op te lossen.